Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. -delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere, delector, inquam, et familia vestra et nomine. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Duo Reges: constructio interrete. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Poterat autem inpune; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Hoc non est positum in nostra actione. Bonum liberi: misera orbitas. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Inquit, dasne adolescenti veniam?

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?

Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum
esse ducamus?

Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe,
defecerit?

Qualem igitur hominem natura inchoavit? Nescio quo modo praetervolavit oratio. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Quid iudicant sensus?: Gerendus est mos, modo recte sentiat.
Bork: Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
Quo modo?: Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.
Tria genera bonorum;: At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Bork