Sed residamus, inquit, si placet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Duo Reges: constructio interrete. Sed residamus, inquit, si placet. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Easdemne res? Illi enim inter se dissentiunt. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Eam stabilem appellas. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus.

Is es profecto tu.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;
Hoc tu nunc in illo probas.

Sed tamen intellego quid velit.

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. At hoc in eo M. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Murenam te accusante defenderem. Nihil enim hoc differt. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Unum, cum in voluptate sumus, alterum, cum in dolore,
tertium hoc, in quo nunc equidem sum, credo item vos, nec in
dolore nec in voluptate;

Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret
Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.

Bork: Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
Tenent mordicus.: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Bork: Non laboro, inquit, de nomine.
Si longus, levis.: Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Bork: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Quid de Pythagora?: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Rationis enim perfectio est virtus;
Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Iam autem Callipho aut Diodorus quo modo poterunt tibi istud concedere, qui ad honestatem aliud adiungant, quod ex eodem genere non sit?