Quae duo sunt, unum facit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tenent mordicus. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Duo Reges: constructio interrete. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Audeo dicere, inquit.

Ut pulsi recurrant?

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Quis istum dolorem timet? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Quae enim constituta sunt prima naturae, ad ea si voluptas
accesserit, unum aliquod accesserit commodum corporis neque
eam constitutionem summi boni, quae est proposta, mutaverit.

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans
gumias ex ordine nostros.

Mihi enim satis est, ipsis non satis. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Facillimum id quidem est, inquam.

Respondeat totidem verbis.: Quare conare, quaeso.
Frater et T.: Ita, quem ad modum in senatu semper est aliquis, qui interpretem postulet, sic, isti nobis cum interprete audiendi sunt.
Bork: Pauca mutat vel plura sane;
Bork: Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.

Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?