Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Age sane, inquam. Duo Reges: constructio interrete. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

• Bonum integritas corporis: misera debilitas.
• Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.

1. Quid me istud rogas?
2. Quae est igitur causa istarum angustiarum?
3. Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.
4. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod
intellegam;

Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis
dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Restatis igitur vos;

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.

Quid adiuvas?

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Nam qui valitudinem aestimatione aliqua dignam iudicamus neque eam tamen in bonis ponimus, idem censemus nullam esse tantam aestimationem, ut ea virtuti anteponatur.