Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Duo Reges: constructio interrete. Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Sed ad bona praeterita redeamus. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.

Bork: Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Tuum credibile?: In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Bork: Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Cum enim summum bonum in voluptate ponat, negat infinito
tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam finito atque
modico.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone
pendere?

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.
Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Hoc non est positum in nostra actione.
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Falli igitur possumus. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Cur id non ita fit? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.