Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Duo Reges: constructio interrete. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Ita, quae mutat, ea corrumpit, quae sequitur sunt tota Democriti, atomi, inane, imagines, quae eidola nominant, quorum incursione non solum videamus, sed etiam cogitemus;

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim
de virtutis dignitate contentio.

Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum,
idem pluribus verbis exponere.

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
Tanta vis admonitionis inest in locis;
Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed ad rem redeamus; Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Nam quid possumus facere melius? Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Quid adiuvas?: Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
In schola desinis.: Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia.
Quae sequuntur igitur?: Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;
Quonam modo?: Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Falli igitur possumus.: Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.