Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Duo Reges: constructio interrete. Haec dicuntur inconstantissime. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Nihil ad rem! Ne sit sane; Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Bork

Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Quare conare, quaeso.: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Equidem e Cn.: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
At multis malis affectus.: Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Bork: Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. In schola desinis. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted]. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam
a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio
differatur.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a
philosophis ratione quadam distinguitur.

Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;