Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Bork Duo Reges: constructio interrete. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Si quae forte-possumus.: In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Bork: Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Avaritiamne minuis?: Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
Non igitur bene.: Sed ita falsa sunt ea, quae consequuntur, ut illa, e quibus haec nata sunt, vera esse non possint.
Bork: Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
An eiusdem modi?: Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.
Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Quid vero?

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam
videntur sequi;

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum
principes extiterunt.

Bork Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Facillimum id quidem est, inquam. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Neutrum vero, inquit ille. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Bork Bork Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;