Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Duo Reges: constructio interrete. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Sed ad bona praeterita redeamus. Pauca mutat vel plura sane; Si longus, levis; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?

Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.
Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Ea possunt paria non esse. Si enim ad populum me vocas, eum. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Non potes, nisi retexueris illa.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria;
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Quae cum dixisset, Explicavi, inquit, sententiam meam, et eo quidem consilio, tuum iudicium ut cognoscerem, quoniam mihi ea facultas, ut id meo arbitratu facerem, ante hoc tempus numquam est data.

Itaque fecimus.: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Bork: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Bork: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Sed haec omittamus;: Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.
Stoici scilicet.: Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.
Bork: Si longus, levis.

Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis
ingenuarum artium, digna eruditis, digna claris viris, digna
principibus, digna regibus.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae
ille diceret?